Rolling Stones - Hackney Diamonds
Gepubliceerd door Hermen Dijkstra in Album van de week · zondag 22 okt 2023
Achtien jaar… De stilte in het Stonesstudiokamp duurt langer dan de gehele carrière van menig band. Oké, hier en daar kwam wel wat boven water, zoals de coverplaat Blue & Lonesome, overigens ook al weer van zeven jaar geleden, en een enkel los nummers of nummers die aan de verzamelaar Grrr! waren toegevoegd. Denk bijvoorbeeld aan Doom And Gloom, One More Shot en Living In A Ghost Town. Kortom magertjes dus. Met de single Angry voorop verschijnt nu Hackney Diamonds. De grote vraag is hierbij natuurlijk of het het wachten waard is. Het antwoord is natuurlijk nooit makkelijk te geven.
De plaat opent met Angry, waar ik aan moest wennen maar dat een groeibriljantje blijkt te zijn. Get Close To You is een heerlijk slepend nummer. Niet typisch Stones, maar zeker lekker. Depending On You doet door het fraaie slidespel, dat waarschijnlijk van Ron Wood is, enigszins klassiek aan. Steve Jordan speelt als vervanger van Charlie Watts een prachtige partij. Die Charlie Watts is overigens te horen in twee nummers. Mess It Up, dat hoewel modern misschien een typische Stones-nummer is, en Live By The Sword, dat de klassieke ritmesectie Watts/Wyman laat horen. Het nummer swingt gelijk en als Elton John ook nog de plek van Ian Stewart in mag nemen is het helemaal een feest. Driving Me To Hard is zo’n fraai nummer zoals er wel op elke Stonesplaat vanaf de jaren negentig staat.
Net als het fraaie, door Keith gezongen Tell Me Straight is Sweet Sounds Of Thunder een van de hoogtepunten van de plaat en kan zo in het klassieke semiballadrepertoire va de band opgenomen worden. Stevie Wonder speelt hier toetsten maar het is Lady Gaga die het meest opvalt. Zij zingt een weergaloze partij die in de lijn past van de gastoptredens tijdens liveconcerten en Mary Clayton op Gimme Shelter.
De veelbesproken bijdrage van Paul McCartney, geen Ringo dus, vinden we in het punky en springerige Bite My Head Of, waarop Jagger overigens zingt alsof hij midden dertig is. Het is diezelfde McCartney die producer Andrew Watt aanbevolen heeft. Naast bijvoorbeeld Miley Cyrus geeft hij andere ‘ouderen’ zoals Ozzy en Iggy een redelijk modern sausje zonder het karakter te verliezen.
Op de afsluiter Rolling Stone Blues horen we Mick op zang en harmonica en Keith op gitaar. Het overgebleven duo uit de oerline-up. Het is een prachtige afsluiter op een mooi album. Hackney Diamonds is dan ook alleszins de moeite waard. Charlie was trots geweest!
